Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
deşik — is. 1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. – Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab qaşıq, bir iki mis qab. C. M.. // Boşluq, boş yer. <Tülkü> öz heyvanlığı ilə heç bir zaman bir deşiyi olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlik — bax deşik. Dəlik açmaq. – <Molla Xəlil> bir dəlik axtarırdı ki, içəridəki qadının kim olduğunu görüb tanısın. S. H.. dəlik dəlik sif. Deşik deşik, çox deşikli. Dəlik dəlik taxta. Dəlik dəlik etmək – deşik deşik etmək. Naxçıvanda naçalnik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlik-deşikli — sif. Dəlik deşikləri çox olan, başdan başa deşik olan. Dəlik deşikli damdan yağış damır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şanələnmək — f. klas. Şanə şanə olmaq. // məc. Dəlik dəlik, deşik deşik olmaq, parçalanmaq. Qəmzə xəncərindən, müjgan oxundan; Ciyər parə parə, dil şanələnmiş. M. V. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəlbir — is. Buğdanın, arpanın və s. nin zibillərini təmizləmək üçün sağanağa keçirilmiş iri tordan ibarət alət. <Fərraş:> Ağa, sübhdən mən otağı süpürürdüm, mehtər Kərim əlində xəlbir bura gəldi, məlum olur xəlbiri burda qoyub gedibdir. M. F. A..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlməx’ — (Şəmkir) dəlik, deşik. – O sıçan dəlməyinin ağzına bir tələ qoy … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
fərcə — ə. 1) yarıq, dəlik, deşik; 2) m. giriş, giriləcək yer; 3) açıqlıq, genişlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənfəz — ə. 1) dəlik, deşik ağız; 2) kanal; 3) dar dərə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
peyğulə — f. 1) dəlik, deşik; 2) mağara … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
